Το 6 ετών παιδί μου άλλαξε σχολείο και στο νέο του περιβάλλον δεν νιώθει άνετα ούτε έχει κάνει φίλους. Πώς να το βοηθήσω;

Αρχικά θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι ένα παιδάκι 6 ετών, δηλαδή πρωτάκι, έχει έτσι κι αλλιώς άγχος προσαρμογής, τόσο στο ότι πρέπει να “σοβαρευτεί”, όσο και στο να κάνει νέους φίλους λόγω και της αλλαγής που σημαίνει ότι δεν θα έχει μαζί του πια τους παλιούς του συμμαθητές.

 

Μεγάλο το βάρος για τον μικρό μας. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι σε κάθε παράπονό του ή στην χειρότερη περίπτωση αν δεν λέει τίποτα αλλά εσείς μαθαίνετε ότι δεν έχει φίλους, να τον ενισχύσετε με λόγια και αγκαλιές, ώστε να δώσει λίγο χρόνο στον εαυτό του αλλά και στα άλλα παιδάκια να τον γνωρίσουν. Επίσης να τα πλησιάζει και αυτός και να τους μιλάει ή να μοιράζεται παιχνίδια του μαζί τους – π.χ. να παίζουν με κάποιο δικό του παιχνίδι.

Μια άλλη κίνηση που φέρνει σχεδόν πάντα θετικά αποτελέσματα είναι να καλείτε κάποιο παιδάκι για παιχνίδι στο σπίτι σας όσο πιο συχνά μπορείτε. Έτσι θα εξοικειωθεί και θα έχει τους φίλιους του σχολείου του και στο σπίτι όπου μπορούν να κτιστούν σχέσεις και φιλίες όχι μόνο των παιδιών, αλλά πολλές φορές και των γονιών.

Και να θυμάστε ότι κάθε παιδί έχει τους χρόνους του για να εγκλιματιστεί και να ενταχθεί στην ομάδα. Χρειάζεται λοιπόν υπομονή, γιατί πολλές φορές οι γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά τους δεν έχουν φίλους, συγκριτικά με τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν πολλούς.