Τι πρέπει να γνωρίζετε όταν αφήνετε το παιδί σας μόνο στο σπίτι;
Οι γονείς που αφήνουν τα οκτάχρονα ή δεκάχρονα παιδιά μόνα τους στο σπίτι την ώρα που οι ίδιοι εργάζονται συνήθως περνούν την περισσότερη ώρα στη δουλειά τους ανησυχώντας για τα παιδιά τους, και όχι άδικα βέβαια αφού τα παιδιά αυτής της ηλικίας δυσκολεύονται να θυμηθούν και να εφαρμόσουν κανόνες. Μπορεί να ανοίξουν την πόρτα σε αγνώστους, να απαντήσουν στο τηλέφωνο ενώ τους έχουν πει να μην το κάνουν, να καλέσουν ένα φίλο στο σπίτι, γεγονός με το οποίο δεν συμφωνούν οι γονείς… Επίσης, τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε κάποια έκτακτη κατάσταση που μπορεί να προκύψει όπως είναι μια ξαφνική διακοπή ρεύματος, ένας σεισμός ή ένα ατύχημα.
Γι’αυτο, εάν το παιδί σας είναι μικρότερο των 1 ετών και πρέπει να μείνει μόνο του, έστω για μια ή δύο ώρες, καλό είναι να το προετοιμάσετε για κάθε ενδεχόμενο:
– Ενημερώστε το ότι μπορεί να προκληθεί διακοπή ρεύματος και πείτε του πού έχετε φυλαγμένο ένα φακό ώστε να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει και να αποφύγει τη συσκότιση. Απαγορέψτε τη χρήση κεριών που μόνο κινδύνους επιφυλάσσουν.
-Μιλήστε του για τους σεισμούς αφού η χώρα μας είναι σεισμογενής και ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να συμβεί. Εξηγήστε του τι ακριβώς θα κάνει εάν η γη αρχίσει να τρέμει και κάνετε μαζί πολλές σχετικές πρόβες ώστε οι κινήσεις του να γίνουν αυτόματα.
-Τονίστε πως εάν τραυματιστεί θα πρέπει απαραιτήτως να επικοινωνήσει μαζί σας. Δείξτε του πού έχετε το φαρμακείου του σπιτιού και μιλήστε του για το ιώδιο και τις γάζες.
-Έχετε πάντα δίπλα στη συσκευή τηλεφώνου ένα μπλοκ που θα έχετε γράψει το τηλέφωνο της δουλειάς σας, το τηλέφωνο κάποιου φίλου ή ενός συγγενή που μένει κοντά στο σπίτι σας, τον αριθμό πρώτων βοηθειών (166) και τον αριθμό τηλεφώνου του παιδιάτρου που παρακολουθεί το παιδί.
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Εκτός από την απλή επιτήρηση που πρέπει να έχει ένα παιδί, χρειάζεται και την ψυχολογική υποστήριξη που μόνο ένας ενήλικας μπορεί να του προσφέρει. Πριν πάει στο σχολείο, για παράδειγμα, έχει ανάγκη να φάει το γάλα και το ψωμί με το βούτυρο και το μέλι, όμως χρειάζεται και μια ζεστή αγκαλιά και ένα χαρούμενο “καλή σου μέρα, να πάνε όλα καλά στο σχολείο!”. Όταν επιστρέψει από το σχολείο το παιδί πρέπει να μιλήσει και να ακούσει τη μαμά ή τον μπαμπά να το ρωτάνε: “Πώς πέρασε η μέρα σου;”, “Τα βρήκες με τους φίλους σου;”, “Ήταν εύκολο το τεστ;”.
Αυτού του είδους τη φροντίδα, εάν εσείς δεν μπορείτε να την προσφέρετε, μπορεί να την προσφέρει ο παππούς ή η γιαγιά, ένας καλός γείτονας, ή μια μπέιμπι σίτερ. Είναι γεγονός πως ένα παιδί μέχρι τα 12 χρόνια δύσκολα μένει μόνο του. Κι αν τα καταφέρνει, εσείς δεν θα είστε ήσυχοι γιατί ποτέ δεν θα μπορείτε να είστε σίγουροι για το πως θα αντιδράσει ένα δεκάχρονο παιδί έστω κι αν είναι ήσυχο, φρόνιμο, υπάκουο και υπεύθυνο.
ΣΤΑΔΙΑΚΑ
Εάν το παιδί είναι μέχρι 12 ετών,καλύτερα να μην μένει μόνο του στο σπίτι γιατί πολλά μπορεί να συμβούν. Ωστόσο, εάν δεν υπάρχει άλλη λύση και το παιδί πρέπει να μείνει μόνο του, προσπαθήστε ώστε ο χρόνος αυτός να μην είναι πολύς. Μιλήστε σχετικά με το παιδί, εξηγήστε του ποιές υποχρεώσεις σας κρατούν μακριά του ώστε να καταλάβει το λόγο της απουσίας σας, τονώστε την αυτοπεποίθησή του βεβαιώνοντας τον πως θα περνά μια χαρά μόνο του και κάντε μικρά τέστ. Αφήστε το δηλαδή την πρώτη φορά μόνο για μισή ώρα. Εάν η πρώτη πρόβα πάει καλά το επόμενο απόγευμα αφήστε το μόνο του περισσότερη ώρα. Έτσι, σταδιακά θα φτάσετε να μένει μόνο του χωρίς να αντιμετωπίζει προβλήματα για όσο χρόνο χρειάζεται.
Εάν όμως το παιδί δείχνει φοβισμένο ή τρομοκρατημένο με την απουσία σας, μην επαναλάβετε το πείραμα. Εφόσον η απουσία σας είναι αναγκαία, θα πρέπει να αναζητήσετε άλλη λύση όπως είναι η ανεύρεση μιας μπέιμπι σίτερ ή η μόνιμη παρουσία της γιαγιάς ή του παππού.