Όχι στα ναρκωτικά

Tα περισσότερα παιδιά που μπλέκουν με τα ναρκωτικά, έρχονται σε επαφή με αυτά πολλές φορές πριν τα δοκιμάσουν. Τα πρώτα ναρκωτικά που χρησιμοποιούν είναι τα τσιγάρα και τα οινοπνευματώδη ποτά.

 

Συνήθως προσκαλούνται να τα δοκιμάσουν από φίλους, συμμαθητές ή μεγαλύτερα αδέρφια. Οι περισσότεροι νέοι αντιστέκονται για λίγο, αλλά παραδίνονται αργότερα όταν πιεστούν ακόμα περισσότερο. Μερικά παιδιά που δοκιμάζουν ναρκωτικά ποτέ δεν ξεπερνούν το στάδιο της δοκιμής, πολλά όμως προχωρούν σε μία πιο τακτική χρήση.

Τα ναρκωτικά τους δίνουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να ξεφύγουν από όλα τα προβλήματα. Και στην αρχή έχουν αποτέλεσμα, σχεδόν κάθε φορά. Με τη συνεχή χρήση όμως τα παιδιά εθίζονται στα ναρκωτικά και αρχίζουν να τα χρησιμοποιούν όλο και πιο συχνά. Συνήθως αρχίζουν να παίρνουν ναρκωτικά για να νιώθουν καλύτερα όταν έχουν άγχος, ή όταν αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα συναισθηματικής φύσεως ή ακόμα και για να αυξήσουν την απόλαυσή τους σε ήδη καλές στιγμές. Συνήθως παραμελούν τη σχολική τους εργασία και οι φίλοι που δεν παίρνουν ναρκωτικά συχνά αντικαθίστανται από αυτούς που παίρνουν.

Οι νέοι στην αρχή δεν παραδέχονται τα αρνητικά αποτελέσματα των ναρκωτικών και αυξάνουν την ποσότητα που χρησιμοποιούν. Οι γονείς συχνά βλέπουν σημάδια ότι κάτι άσχημο συμβαίνει, αλλά δε δίνουν ιδιαίτερη σημασία.

Το πρώτο βήμα για να μάθετε το παιδί σας να λέει όχι στα ναρκωτικά είναι να του πείτε λίγα και βασικά πράγματα για τα ναρκωτικά:

  • τα μόνα φάρμακα που πρέπει να παίρνει είναι αυτά που του δίνουν η μητέρα και ο πατέρας όταν είναι άρρωστο.
  • να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό και να αποφεύγει τα τσιγάρα και το αλκοόλ. Το κάπνισμα κάνει την αναπνοή του να μυρίζει και το δυσκολεύει να αναπνεύσει. Το αλκοόλ δυσκολεύει το παιδί να σκεφτεί και να παίξει. Μπορεί να το ζαλίσει και ίσως γίνει η αιτία να πληγωθεί σε ένα ατύχημα. Τα τσιγάρα και το αλκοόλ το εμποδίζουν να γίνει δυνατό και απόλυτα υγιές.

Στη διάρκεια της συζήτησης να προσθέσετε οπωσδήποτε ότι: «αν κάποιος σου προσφέρει κάποιο από αυτά τα ναρκωτικά, ακόμα κι αν είναι πολύ καλός σου φίλος ή μεγαλύτερος, να του πεις ¨όχι¨ και να έρθεις να μου το πεις, εντάξει;».
Το να νιώθει ήσυχο το παιδί ότι δε θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα μόνο του, έχει μεγάλη σημασία για αυτό.

Αφιερώστε χρόνο στο παιδί

Οι νέοι των οποίων οι γονείς είναι στοργικοί και βρίσκουν χρόνο να επικοινωνήσουν μαζί τους, είναι λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν ναρκωτικά. Το αντίθετο συμβαίνει αν οι γονείς δεν είναι στοργικοί και δεν σπαταλούν χρόνο για τα παιδιά τους.
Αυτό αληθεύει ειδικά για τους πατέρες. Έφηβοι που παίρνουν ναρκωτικά, συνήθως έχουν πατέρες οι οποίοι ασχολούνται ελάχιστο χρόνο μαζί τους, τσακώνονται μαζί τους και σπάνια τους φέρονται με τρυφερότητα. Οι επιπτώσεις μιας τέτοιας απαράδεκτης κατάστασης στο σπίτι είναι φανερές. Πολλοί από εμάς έχουν ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να μοιραστούμε περισσότερο από το χρόνο και τον εαυτό μας με τα παιδιά μας.
Αφιερώστε κάποιο χρόνο τον οποίο να περνάτε ήρεμα με το παιδί σας κάθε μέρα. στο διάστημα αυτό συζητήστε μερικά από τα ενδιαφέροντα του παιδιού σας και βρείτε τις κατάλληλες ευκαιρίες να φανείτε στοργικοί, να επαινέσετε το παιδί σας και να το ενθαρρύνετε.
Στη διάρκεια της συνομιλίας με το παιδί σας κάντε μια ιδιαίτερη προσπάθεια να συζητήσετε τι αισθάνεται για τα καθημερινά γεγονότα και για τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Τα παιδιά που δεν εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους, συχνά  επιδιώκουν να βρουν διέξοδο με το κάπνισμα, το αλκοόλ ή με άλλα ναρκωτικά

Καθώς μέρος από το πρόγραμμα σας είναι να εμποδίσετε το παιδί σας να μπλεχτεί με αλκοόλ και άλλα ναρκωτικά, είναι σημαντικό για σας να προωθήσετε  θετικές εναλλακτικές λύσεις. Το να απασχολείται παρακολουθώντας τηλεόραση δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται να ενθαρρύνετε το παιδί να ακολουθήσει ενεργητικές ψυχαγωγικές δραστηριότητες, χόμπι και άλλα ενδιαφέροντα μαζί με άλλα παιδιά. Ένας νέος που έχει πολλούς φίλους θα είναι πιο ανθεκτικός στις πιέσεις να δοκιμάσει κάποιο ναρκωτικό. Δώστε στο παιδί σας μια ουσιαστική εργασία να κάνει, η χρήση ναρκωτικών συχνά οφείλεται στην έλλειψη στόχων και όταν ένα παιδί έχει υψηλούς στόχους, όταν νιώθει σπουδαίο, προφανώς δε βρίσκει ελκυστικά τα ναρκωτικά.

Aναγνωρίστε τα σημάδια

Αν κάποια ή όλα από τα κάτωθι συμπτώματα κάνουν την εμφάνισή τους στη ζωή του παιδιού σας, ίσως σας βοηθήσουν να προλάβετε το να εμπλακεί τελικά στη μάστιγα των ναρκωτικών.

αν ξυπνάει κουρασμένο και έχει την τάση να αποφεύγει το σχολείο ή τη δουλειά.
αν σχεδόν κάθε βράδυ βγαίνει έξω χωρίς να λέει που πάει.
αν συνήθως πηγαίνει σε μπαράκια, πίνει σφηνάκια για να «φτιαχτεί», σε κλαμπ.
αν συχνά πυκνά εμφανίζονται ή τηλεφωνούν καινούριοι, άγνωστης προέλευσης φίλοι.
αν κλείνετε στον εαυτό του, είναι αδιάφορο, νωθρό, καταθλιπτικό, απρόσιτο, ανεύθυνο.
αν τη μια μέρα τεμπελιάζει, καβγαδίζει και την άλλη είναι καλό, χαρούμενο, δραστήριο.
αν η επίδοσή του στο σχολείο συνεχώς χειροτερεύει.
αν εμφανίζονται νέες ιδέες, νέα ενδιαφέροντα όπως να εγκαταλείψει το σχολείο, να πιάσει δουλειά ή να αλλάξει δουλειά.
αν λέει συχνά ψέματα.
αν απουσιάζει αδικαιολόγητα από το σχολείο.
αν έχει εγκαταλείψει την καθαριότητα του κορμιού του, δεν αλλάζει εσώρουχα, αδιαφορεί για το ντύσιμό του, για τα χόμπι του.
αν έχει περίεργο βλέμμα, κόκκινα μάτια και αδέξιες κινήσεις χεριών.
αν καπνίζει και πίνει υπερβολικά, αν είναι ανόρεκτο.
αν έχει έντονη τάση να τρώει γλυκά, κυρίως αργά το βράδυ ή το πρωί.
αν έχει ανήσυχο ύπνο σαν να βλέπει εφιάλτες.
αν πίνει νερό συχνά και έχει συχνά βήχα.
αν εξαφανίζονται χρήματα και πράγματα δικά του στην αρχή, των άλλων ή του σπιτιού στη συνέχεια.

Τέλος θα πρέπει να επισημάνω ότι ύποπτο για χρήση ναρκωτικό θα θεωρηθεί το παιδί, αν πολλά ή όλα από τα συμπτώματα υπάρχουν στη συμπεριφορά του. Θα πρέπει να προσέξετε να μην κατηγορήσετε άδικα ένα παιδί, γιατί ίσως το αναγκάσετε με την άδικη σας συμπεριφορά να δοκιμάσει ναρκωτικά ή αν βρίσκεται στη φάση ης απόφασης να δοκιμάσει, α το κάνει τελικά νιώθοντας αδικημένο.

Αν το παιδί είναι χρήστης (αφού έχουμε βεβαιωθεί)

– μην πανικοβάλλεστε και μη θυμώνετε. Η ψυχραιμία και η λογική σας είναι οι πιο σημαντικοί σύμμαχοι του παιδιού σας.
– το πρόβλημα ξεπερνάει τις δυνάμεις. Δε θα λυθεί ποτέ αν δεν παραδεχτείτε ότι το παιδί σας είναι άρρωστο. Η αρρώστια του όμως δεν είναι ανίατη. Aρα είναι εγκληματικό να αγνοήσετε το πρόβλημα από ντροπή, ενοχές, φόβο, κοινωνικές καταδίκες.

Δε θα πρέπει και δε θα κάνετε τίποτα αρχίζοντας τα κλάματα, τα παρακάλια, τις απειλές, την επίκληση της λογικής ή του συναισθήματος που το παιδί έχει χάσει- προσωρινά τουλάχιστον. Μην υποκύπτετε στους εκβιασμούς του, όταν απειλεί ότι αν δεν του δώσετε χρήματα για να συντηρήσει το πάθος του, θα κλέψει.

Μοναδικός τρόπος για να βοηθήσει η οικογένεια το παιδί είναι να αντιληφθεί την κρισιμότητα του προβλήματος και να ζητήσει βοήθεια, όχι από συγγενείς, γνωστούς και φίλους, αλλά από έμπειρους ειδικούς που ασχολούνται με το θέμα. Μόνο με τη βοήθειά τους η αγάπη των γονιών θα γίνει παραγωγική, σωτήρια για το παιδί.

Οι γονείς πρέπει να συμπαρασταθούν στο παιδί με αγάπη, συμπόνια και αγωνία όπως έκαναν κάθε φορά που αρρώσταινε όταν ήταν μικρό. Με τη σωστή ενημέρωσή τους από τους ειδικούς θα κατακτήσουν τη γνώση, τη ψυχοσυναισθηματική ισορροπία και τη δύναμη που θα τους επιτρέψει να υπερνικήσουν το άγχος και τους δικαιολογημένους φόβους τους.