Γιορτές στη δουλειά και επαγγελματικό burnout - Πώς να βρεις ξανά τους ρυθμούς σου

Κάθε Δεκέμβρη, τα γραφεία γεμίζουν με στολίδια, μουσικές και ευχές για «καλές γιορτές». Παράλληλα όμως, πολλοί εργαζόμενοι νιώθουν μια εσωτερική πίεση που γίνεται ολοένα πιο έντονη όσο πλησιάζει το τέλος της χρονιάς. Ο συνδυασμός επαγγελματικών deadlines, οικονομικών απαιτήσεων, κοινωνικών υποχρεώσεων και οικογενειακών προσδοκιών δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου η ψυχική αντοχή δοκιμάζεται. Δεν είναι τυχαίο ότι η περίοδος των γιορτών συχνά συμπίπτει με αύξηση των συμπτωμάτων επαγγελματικής εξουθένωσης.

Το burnout μέσα στις γιορτές δεν είναι αποτέλεσμα «αδυναμίας» ή έλλειψης διάθεσης. Είναι η φυσική αντίδραση ενός οργανισμού που έχει κουραστεί βαθιά και βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ακόμη περίοδο έντονης δραστηριότητας. Παρά τις προσδοκίες για χαρά και ξεκούραση, η πραγματικότητα συχνά είναι αντίθετη. Υπάρχουν περισσότερες υποχρεώσεις, περισσότερες κοινωνικές απαιτήσεις, μεγαλύτερη πίεση να δείχνουμε ότι «περνάμε όμορφα». Η αντίφαση ανάμεσα σε αυτό που νιώθουμε και σε αυτό που θεωρούμε ότι πρέπει να δείχνουμε, εντείνει την ψυχική κόπωση.

Πολλοί εργαζόμενοι περιγράφουν ότι τον Δεκέμβριο νιώθουν πως «σέρνονται» προς το τέλος της χρονιάς. Η συγκέντρωση μειώνεται, η αντοχή εξαντλείται, η διάθεση γίνεται ευμετάβλητη και ακόμη και απλές εργασίες φαίνονται δυσανάλογα δύσκολες. Σε αυτό προστίθεται ο άτυπος απολογισμός της χρονιάς… Οι στόχοι που δεν ολοκληρώθηκαν, οι απαιτήσεις που ξεπεράστηκαν, τα όρια που ίσως δεν προστατεύτηκαν όσο θα έπρεπε. Όλα αυτά δημιουργούν ένα ψυχικό φορτίο που συχνά κανείς γύρω μας δεν βλέπει, γιατί καλύπτεται από τις γιορτινές εικόνες του γραφείου ή της καθημερινότητας.

Η εξουθένωση δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε γιορτινές και μη γιορτινές περιόδους. Απλώς, τον Δεκέμβριο γίνεται πιο εμφανής. Είναι μια υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος δεν λειτουργεί αδιάκοπα ούτε «υποχρεούται» να ανταποκρίνεται σε κάθε απαίτηση που τον περιβάλλει. Όταν το σώμα και το συναίσθημα κουράζονται, χρειάζονται χώρο για να ξεκουραστούν πραγματικά. Αυτό δεν είναι πολυτέλεια, αλλά βασική συνθήκη ψυχικής υγείας.

Ίσως, λοιπόν, οι γιορτές να αποτελούν ευκαιρία για μια διαφορετική μορφή σύνδεσης… Μιας σύνδεσης με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η αναγνώριση της κούρασης, η επιβράδυνση του ρυθμού και η διεκδίκηση στιγμών απλότητας μπορούν να λειτουργήσουν ως γέφυρα επιστροφής στη ζωτικότητα. Το νόημα των γιορτών δεν βρίσκεται στο να «αντέξουμε λίγο ακόμα», αλλά στο να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αναπνεύσει χωρίς ενοχές.

Στο τέλος, αυτό που μένει δεν είναι η απόδοση στη δουλειά ή ο βαθμός τήρησης των γιορτινών προσδοκιών. Είναι η εσωτερική ποιότητα με την οποία εισερχόμαστε στη νέα χρονιά. Και αυτή χτίζεται όταν δίνουμε στον εαυτό μας την άδεια να σταματήσει, να ξαποστάσει και να ξανασυναντήσει τον πραγματικό του ρυθμό.