Πώς η τηλεργασία επηρεάζει τις σχέσεις και την ψυχική μας ανθεκτικότητα;

Η τηλεργασία ξεκίνησε ως αναγκαστική προσαρμογή στην πανδημία, αλλά γρήγορα μετατράπηκε σε μια νέα πραγματικότητα για χιλιάδες εργαζόμενους. Η δυνατότητα να δουλεύουμε από το σπίτι προσφέρει αναμφίβολα ευελιξία, εξοικονόμηση χρόνου και καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή. Ωστόσο, πίσω από τα προφανή οφέλη, υπάρχουν και αθέατες συνέπειες που αγγίζουν τις σχέσεις μας και τη συνολική μας ψυχική ανθεκτικότητα.
Η φυσική απόσταση από τον χώρο εργασίας μειώνει τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που άλλοτε θεωρούσαμε δεδομένες. Η συζήτηση με τους συναδέλφους στο διάλειμμα, το χαμόγελο στον διάδρομο ή ακόμη και η καθημερινή τριβή που πολλές φορές λειτουργούσε εκτονωτικά, έχουν περιοριστεί δραματικά. Το αποτέλεσμα είναι ένα αίσθημα απομόνωσης που μπορεί να ενισχύσει το στρες και να μειώσει το αίσθημα του «ανήκειν». Όταν η εργασία παύει να είναι συλλογική εμπειρία και γίνεται μοναχική διαδικασία μπροστά σε μια οθόνη, οι σχέσεις κινδυνεύουν να γίνουν πιο επιφανειακές και μηχανικές.
Παράλληλα, η τηλεργασία αλλάζει και τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια ή το ζευγάρι. Το σπίτι μετατρέπεται σε γραφείο, και οι ρόλοι συχνά συγχέονται. Το να εργάζεται κανείς από το σαλόνι ή την κουζίνα σημαίνει ότι τα όρια ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή γίνονται θολά. Αυτή η έλλειψη διάκρισης μπορεί να προκαλέσει εντάσεις, καθώς ο χρόνος για πραγματική ξεκούραση ή ουσιαστική επαφή περιορίζεται. Ακόμη και όταν οι άνθρωποι βρίσκονται στον ίδιο χώρο, η προσοχή τους είναι στραμμένη αλλού, δημιουργώντας μια αίσθηση συναισθηματικής απόστασης.
Ωστόσο, η τηλεργασία δεν είναι μόνο απειλή. Μπορεί να αποτελέσει και ευκαιρία για καλλιέργεια ψυχικής ανθεκτικότητας, αν αξιοποιηθεί σωστά. Η αυτοπειθαρχία, η ικανότητα να βάζουμε όρια στον χρόνο οθόνης και η συνειδητή αναζήτηση κοινωνικής επαφής εκτός εργασίας αποτελούν δεξιότητες που ενδυναμώνουν το άτομο. Το να δημιουργούμε μικρές τελετουργίες, όπως ένα διάλειμμα για βόλτα ή μια συνάντηση με φίλους μετά το ωράριο, μπορεί να αντισταθμίσει την έλλειψη φυσικής συναναστροφής.
Η ψυχική ανθεκτικότητα δοκιμάζεται καθημερινά σε ένα περιβάλλον όπου το γραφείο και το σπίτι συγχωνεύονται. Το ζητούμενο δεν είναι να επιστρέψουμε στην παλιά κανονικότητα, αλλά να μάθουμε να χτίζουμε νέες ισορροπίες. Αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, τότε η τηλεργασία μπορεί να πάψει να είναι πηγή άγχους και να μετατραπεί σε πεδίο προσωπικής εξέλιξης και βαθύτερων σχέσεων.