Τι συμβαίνει με τα ''επιλεκτικά'' υπεύθυνα παιδιά;

Συχνά οι γονείς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα πως τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν γιατί πρέπει να κάνουν το ένα πράγμα ή το άλλο. Εάν, για παράδειγμα, πείτε σε ένα παιδί να στρώσει το κρεβάτι του είναι πιθανό να σας απαντήσει: ”Γιατί να το στρώσω; Αφού σε λίγες ώρες θα κοιμηθώ και τα σκεπάσματα θα χαλάσουν και πάλι!”.

 

Αυτές οι απαντήσεις σας ενοχλούν γιατί σας δείχνουν την ανευθυνότητα του παιδιού – ή τουλάχιστον έτσι νομίζετε – το οποίο βέβαια έχει άλλη άποψη αφού κρίνει πως δεν είναι αναγκαίο να κάνει κάποια πράγματα.

Άλλο ένα θέμα είναι αυτό της υπερβολικής πίεσης που δέχονται τα παιδιά από τους γονείς. Χρειάζεται πάντα ένα μέτρο όσον αφορά τις απαιτήσεις που έχετε από το παιδί σας, οι οποίες θα πρέπει να είναι πάντα σύμφωνες με την ηλικία και την προσωπικότητά του.

Είναι επιλεκτικά

Για να αποκτήσει το παιδί την υπευθυνότητα που θέλετε, πρέπει κατ’αρχήν να ωριμάσει αφού αυτές οι δύο ιδιότητες είναι αλληλένδετες και επηρεάζουν η μια την άλλη. Όπως, λοιπόν, κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει πότε ωριμάζει κάθε άτομο, έτσι δεν μπορεί να πει και πότε θα γίνει υπεύθυνο. Βλέπετε παιδιά μόλις εννέα ετών να φέρονται ώριμα, λογικά και υπεύθυνα και άλλα να ξεπερνούν το δέκατο έκτο έτος και ακόμα να μην μπορούν να συνειδητοποιήσουν την έννοια της ωριμότητας και της υπευθυνότητας. Πάντως, η ηλικία που το παιδί αρχίζει να ωριμάζει είναι συνήθως ο δέκατος χρόνος.

Τα παιδιά που ξεπερνούν τα δέκα και μέχρι τα δεκατρία συνήθως φέρονται υπεύθυνα αλλά όχι πάντα, αφού συχνά ξεχνιούνται θυμίζοντας παιδιά πέντε ετών!

Άλλα πάλι φέρονται υπεύθυνα… επιλεκτικά! Μπορεί, δηλαδή, να μη συμμαζεύουν το δωμάτιό τους ή να πετούν τα ρούχα τους δεξιά κι αριστερά αλλά να είναι πολύ προσεκτικά όταν κυκλοφορούν στον δρόμο, επειδή θέλουν να αποδείξουν στους γονείς τους ότι είναι ικανά για κάτι τέτοιο. Όπως λοιπόν υπάρχει η επιλεκτική μνήμη, έτσι υπάρχει και η επιλεκτική υπευθυνότητα. Τα παιδιά φέρονται υπεύθυνα όταν κάτι τα ενδιαφέρει και ανεύθυνα όταν πρόκειται για κάποιο θέμα που τους επιβάλλεται ή δεν τους είναι αρεστό. Έχουν λοιπόν ανεπτυγμένη την υπευθυνότητα, αλλά δεν την εφαρμόζουν παρά μόνον όταν τα χαροποιεί.

Φυσικά υπάρχουν παιδιά εκ φύσεως υπεύθυνα οπότε φέρονται έτσι σε κάθε εκδήλωση της ζωής τους, από πολύ μικρή ηλικία. Τα περισσότερα πάντως φέρονται υπεύθυνα επιλεκτικά. Γι’αυτό χρειάζεται υπομονή ώστε μεγαλώνοντας να συνειδητοποιήσουν πως η υπευθυνότητα είναι ένα απαραίτητο στοιχείο της ζωής κάθε ενήλικα, είτε τα συμφέρει είτε όχι…