Τα πρώτα μαθήματα πειθαρχίας για το μωράκι σας

Σας κοιτάζει με απορία όταν θυμώνετε, γιατί δεν μπορεί να φανταστεί τι είναι αυτό που σας ενόχλησε. Ένα μωρό ηλικίας περίπου 1 έτους δεν έχει την ικανότητα να μαντέψει τι ζητούν οι άλλοι από εκείνο ή να προβλέψει τις αντιδράσεις τους. Θα χρειαστεί να επιδείξετε ιδιαίτερη υπομονή και επιμονή, αλλά καλό θα είναι να ξεκινήσετε τη διαπαιδαγώγηση του μικρού σας ακόμη και από τόσο μικρή ηλικία.

 

Το μωρό μπορεί να μην καταλαβαίνει τι του λέτε, αλλά ξέρει να διαβάζει τη γλώσσα του σώματος, γεγονός που μπορείτε να εκμεταλλευτείτε για να επικοινωνήσετε μαζί του. Πριν μάθει να περπατά και αποκτήσει την ικανότητα να κινείται μόνο του στο χώρο, μπορείτε να το διδάξετε τις έννοιες ”λάθος” και ”όρια” μέσα από απλές, καθημερινές διαδικασίες. Αρκετά νωρίς το μωράκι σας καταλαβαίνει ποιές από τις κινήσεις του σας ευχαριστούν, ποιές σας δυσαρεστούν και ποιές σας στενοχωρούν. Οι εκφράσεις του προσώπου σας και ο τόνος της φωνής σας τα λένε όλα! Μετά τους 8-10 μήνες μάλιστα, αν επαναλάβετε αρκετές φορές την ίδια αντίδραση σε κάποια κίνησή του, τη θυμάται. Όπως λοιπόν μαθαίνει να θυμάται ότι σας κάνει να γελάτε όταν χτυπά παλαμάκια, έτσι μπορεί να μάθει να θυμάται ότι θυμώνετε όταν χτυπά τη μεγάλη του αδερφή στο κεφάλι με το παιχνίδι. Καλό θα είναι λοιπόν να βάλετε από νωρίς κάποια όρια στη συμπεριφορά του μικρού σας. Για παράδειγμα, όλα τα μωρά εντυπωσιάζονται από τα μακριά μαλλιά και τα μέρη του κεφαλιού που εξέχουν, όπως τα αφτιά και η μύτη. Γι’αυτό άλλωσετε το μωράκι σας σας αγγίζει εξεταστικά και πολλές φορές σας πονά (άθελά του). Δείξτε του ότι σας αρέσει να σας εξερευνά αλλά όχι να σας πονά. Αν συνεχίζει να σας τραβά, για παράδειγμα, τα μαλλιά, κρατήστε με σταθερότητα τα χεράκια του ακίνητα, ώσπου να μάθει να σταματά μόνο του και να μην το κάνει. Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε ανάλογα επιχειρήματα όταν προσπαθείτε να το αποτρέψετε από κακές συμπεριφορές. Για παράδειγμα. μπορείτε να του πείτε ”Μην δαγκώνεις την Ελένη. Πονάει”.

Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδιά σας σε αυτή την ηλικία είναι το πρόβλημα της επικοινωνίας, αφού το μικρό σας δεν μπορεί ακόμα να μιλήσει σωστά, ενώ το λεξιλόγιό του είναι σαφώς περιορισμένο. Έτσι οι μακροσκελείς εξηγήσεις ουσιαστικά μπαίνουν από το ένα αφτί και βγαίνουν από το άλλο! Οι απλές, για εσάς, λέξεις και έννοιες που χρησιμοποιείτε προκειμένου να του εξηγήσετε ποιά είναι η σωστή συμπεριφορά τελικά του φαίνονται πολύπλοκες και συνήθως είναι προχωρημένες για την ηλικία του. Τα ”όπλα” σας λοιπόν είναι η απλότητα, η σαφήνεια και η γλώσσα του σώματος.

Πολλοί γονείς νομίζουν ότι αρκεί να χρησιμοποιήσουν μερικές απαγορευτικές φράσεις, όπως ”Μην το κάνεις” για να έχουν αποτελέσματα. Κι όμως, με αυτήν την τακτική κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε ως ”γκρινιάρηδες” και να μην σας πάρουν στα σοβαρά. Ειδικά αν απευθύνεστε σε ένα παιδάκι αυτής της ηλικίας, οι υποδείξεις δεν θα είναι εύστοχες όταν γίνονται… αφ’υψηλού και προφορικά. Γονατίστε δίπλα στο παιδί και δείξτε του πώς να φέρεται σε κάθε περίπτωση. Αν, για παράδειγμα, πετά τα παιχνίδια ου στον τοίχο, ξεκινήστε λέγοντάς του ”Δεν πετάμε τα παιχνίδια” και στη συνέχεια πάρτε τα και δείξτε του πώς παίζουν με το αυτοκινητάκι ή με την κούκλα. Μην ξεχνάτε ότι σε κάποιες περιπτώσεις το μικρό σας δεν αρνείται να συμμορφωθεί, απλώς δεν ξέρει τον τρόπο και δεν καταλαβαίνει τι εννοείτε.