Συνηθισμένα λάθη γονέων στη συμπεριφορά τους απέναντι στα παιδιά

Δίνετε λάθος πληροφορίες

Το παιδί σας άκουσε άθελά σας έναν πολύ έντονο καβγά που είχατε με το σύντροφό σας. Νιώθετε αμήχανα και βιάζεστε να δώσετε εξηγήσεις όπως “Με τον μπαμπά σου τσακωθήκαμε γιατί…”

Ποιο μήνυμα περνάτε;

Το παιδί δεν αισθάνεται απαραίτητα ανακούφιση αν ακούσει για ποιο λόγο τσακώθηκαν οι γονείς του, ούτε του περνάτε ηθικά διδάγματα αν του δώσετε από νωρίς να καταλάβει πώς συμπεριφέρονται οι ενήλικες στις σχέσεις τους. Όταν το παιδί καταλάβει ότι οι γονείς του τσακώνονται, αναστατώνεται και αγχώνεται, αφού από πολύ μικρό γνωρίζει τις έννοιες “χωρισμός” και “διαζύγιο”. Άλλωστε, γίνεται συχνά θεατής παρόμοιων σκηνών που παίζονται στην τηλεόραση. Εσείς ξέρετε ότι ήταν ένα απλό καβγαδάκι, όμως το παιδί σας εύκολα βγάζει τα πιο δυσάρεστα συμπεράσματα και η σκέψη που περνά από το μυαλό του είναι ότι η οικογένεια διαλύεται.

Καλύτερη προσέγγιση 

Όταν το παιδί σας γίνει μάρτυρας του καβγά σας, το πρώτο που θέλει να μάθει είναι αν εκείνο φταίει και το δεύτερο αν ο μπαμπάς και η μαμά είναι και πάλι αγαπημένοι. Παραδεχτείτε λοιπόν ότι πράγματα είχατε μια διαφωνία και θυμώσατε ο ένας με τον άλλον, αλλά αυτό δεν αφορά το παιδί, ούτε το προκάλεσε εκείνο.  “Ο μπαμπάς κι εγώ είχαμε θυμώσει ο ένας με τον άλλο, αλλά αυτό δεν είχε να κάνει με σένα”. Στη συνέχεια αγκαλιάστε το σύντροφό σα μπροστά στο μικρό και κάντε κάποιο αστειάκι για να του αποδείξετε ότι όλα είναι και πάλι καλά.

Ισχυρίζεστε ότι ξέρετε πώς νιώθει

Ο γιος σας επιστρέφει από ένα πάρτι και παραπονιέται για τους κακούς φίλους του που τον πείραζαν. Εσείς, για να το παρηγορήσετε, σπεύδετε να δηλώσετε “Ξέρω ακριβώς πώς αισθάνεσαι!”.

Ποιο μήνυμα περνάτε;

Το παιδί ουσιαστικά καταλαβαίνει ότι του λέτε “Μην το παρακάνεις, σε όλους έχει συμβεί!”. Ωστόσο παραδεχτείτε το: η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρετε πώς αισθάνεται. Αν προσπαθήσετε να το πείσετε ότι το “νιώθετε”, το πιο πιθανό είναι να το εξαγριώσετε παρά να το ηρεμήσετε, αφού υπονοείτε ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζει είναι απλή και συνηθισμένη. Επιπλέον, το πιο πιθανό είναι να σταματήσει τη συζήτηση εκεί, με αποτέλεσμα να μη μάθετε ποτέ για ποιο λόγο ήταν λυπημένο και τι ακριβώς διατάραξε τη σχέση με τους φίλους του.

Καλύτερη προσέγγιση

Ζητήστε λεπτομέρειες, πληροφορίες και ακούστε προσεκτικά τι θα σας πει, (“Για πες μου τι ακριβώς έγινε”). Αφήστε το παιδί σας να καθοδηγήσει τη συζήτηση. Με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύετε στο παιδί ότι ενδιαφέρεστε πραγματικά και έχετε περισσότερες πιθανότητες να βρείτε έναν τρόπο να το βοηθήσετε να αντιμετωπίσει την κατάσταση.