Κι όμως για καθετί που κάνει το πιτσιρίκι σας υπάρχει λόγος!

– Το παιδί μου επαναλαμβάνει σαν παπαγαλάκι τις λέξεις που λέω. Για παράδειγμα αν πω “πάμε να φάμε’, θα αρχίσει να λέει “φάμε, φάμε, φάμε”.

Πρόκειται για μια χαρακτηριστική και απόλυτα φυσιολογική συμπεριφορά. Η επανάληψη μιας λέξης είναι ένας τρόπος για να μάθει τη χρήση της. Σε αυτή την ηλικία μαθαίνει μέσω της επανάληψης και διασκεδάζει πολύ να λέει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά.

– Παρόλο που η κόρη μου ακουμπάει τη μύτη της με το δαχτυλάκι της όταν τη ρωτάω “πού είναι η μύτη σου”, ωστόσο ορισμένες φορές αγγίζει τα χείλη της. 

Την απάντηση πιθανότητα θα τη βρείτε στο ύφος της όταν ανταποκρίνεται σε αυτό που της ζητάτε. Αν μοιάζει αγχωμένη, για παράδειγμα, ενδεχομένως να μην γνωρίζει την απάντηση σ’αυτό που τη ρωτάτε, παρόλο που εσείς νομίζετε ότι την ξέρει. Τα παιδιά γνωρίζουν κάποια πράγματα αλλά μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι αν δείξετε στο παιδί σας την εικόνα μιας αγελάδας σε ένα βιβλίο, θα την αναγνωρίσει, αλλά αν του δείξετε μια άλλη αγελάδα σε ένα περιοδικό ενδεχομένως να μην καταλάβει ότι πρόκειται για το ίδιο ζώο. Επίσης, μπορεί να ενοχλείται επειδή το ρωτάτε συνέχεια το ίδιο πράγμα και προκειμένου να σας αποφύγει απαντά επίτηδες λανθασμένα. Παρόλο που μπορεί να είναι διασκεδαστικό να ζητάτε από το παιδί σας να σας δείχνει πράγματα όταν τα ονομάζετε, αν δείτε ότι το κουράζετε ή δεν είναι σε θέση να σας απαντήσει, αλλάξτε θέμα και ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

– Στον γιο μου αρέσει να παίζει κρυφτό αλλά συνήθως κρύβεται σε πολύ προφανείς κρυψώνες ή απλώς σκεπάζει τα μάτια του με το χέρι του. Νομίζει πραγματικά ότι δεν μπορούμε να το δούμε;

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι εγωκεντρικά, γι’αυτό το μικρό σας πιθανότατα νομίζει ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να δει τη στιγμή που εκείνο δεν μπορεί (επειδή έχει σκεπάσει τα μάτια του ή επειδή έχει κρυφτεί και δεν σας βλέπει). Επιπλέον, το διασκεδαστικό σε αυτά τα παιχνίδια για το παιδί δεν είναι η στιγμή που κρύβεται αλλά η στιγμή που τον ανακαλύπτετε. Θέλει, λοιπόν, να σας ακούσει να φωνάζετε με ενθουσιασμό : “Α, νάτος εκεί είναι!”. Η αναζήτηση του κρυμμένου αρχίζει να γίνεται συναρπαστική για το παιδί μετά την ηλικία των 4 ετών, οπότε το παιδί κατανοεί καλύτερα το νόημα και τους κανόνες του παιχνιδιού.

– Γιατί η 18 μηνών κόρη μου επιμένει να βάζει πράγματα μέσα στη λεκάνη της τουαλέτας ή να ξετυλίγει το χαρτί;

Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι πιο διασκεδαστικό; Οι τουαλέτες και το χαρτί υγείας αποκαλύπτους το μικρό επιστήμονα και ταυτόχρονα το σκανδιαλάρη που κρύβει κάθε πιτσιρίκι μέσα του! Μεταξύ 18-24 μηνών στο μυαλό του μικρού σας πλανάται η ερώτηση: “Τι θα συμβεί αν…”. Όταν λοιπόν το παιδί ξετυλίγει το ατελείωτο ρολό με χαρτί, εντυπωσιάζεται με το μήκος του χαρτιού κι όταν το ξετυλίξει όλο ανακαλύπτει το σωλήνα που μεταμορφώνεται σε ένα νέο παιχνίδι, αφού μπορεί να το κυλήσει στο πάτωμα. Όσο για τη λεκάνητης τουαλέτας, το πιτσιρίκι μπορεί να πειραματιστεί για να δει μέχρι πόσο ψηλά θα ανέβει η στάθμη του νερού αν συνεχίσει να πετάει πράγματα μέσα και μπορεί να εντυπωσιαστεί ή ακόμη και να τρομάξει όταν δει πόσο γρήγορα εξαφανίζονται αν τραβήξει το καζανάκι. Εσείς φυσικά θέλετε να το αποτρέψετε από τέτοιου τύπου σκανδαλιές. Η λύση είναι να του βρείτε κάτι άλλο να ασχοληθεί και να πειραματιστεί.