Η προεφηβική ηλικία και οι ανησυχίες της
H εποχή της προεφηβείας θέτει σε δοκιμασία την υπομονή και την κατανόηση ακόμα και των καλύτερων γονέων. Γιατί στην προεφηβική ηλικία – στην περίοδο μεταξύ εννέα και δεκατριών ετών πάνω κάτω – πολλά παιδιά αρχίζουν και συμπεριφέρονται παράξενα.
Συχνά είναι αγενή, βρώμικα, απείθαρχα και θορυβώδη. Δεν είναι ποτέ στην ώρα τους. Δεν πλένονται, δεν προσέχουν και δεν κάθονται ήσυχα. Τσακώνονται μεταξύ τους, επαναστατούν κατά των ενηλίκων και γενικώς συμπεριφέρονται άσχημα. Το γιατί συμβαίνουν όλα αυτά δεν είναι επακριβώς γνωστό. Αλλά η συμπεριφορά αυτή είναι φυσιολογική, αν αυτό μπορεί να σας ανακουφίσει. Πράγμα που δεν σημαίνει βέβαια πως η συμπεριφορά αυτή μπορεί να αγνοηθεί.
Αυτό που φαίνεται να συμβαίνει σ’ αυτή την περίοδο στα παιδιά, είναι πως βρίσκονται σε μια περίοδο προετοιμασίας για την εφηβεία. Και συνάμα, κάνουν και τη μεγάλη ανακάλυψη πως υπάρχουν στους συνομηλίκους τους τρόποι συμπεριφοράς που είναι διαφορετικοί και όμως εξίσου σημαντικοί με αυτους που έμαθαν στο σπίτι.
Τα παιδιά της προεφηβικής ηλικίας παρουσιάζουν ένα ξαφνικό, έντονο ενδιαφέρον για το σεξ, οι γονέις έχουν μερικές φορές λόγο να το πιστεύουν. Ένα δεκατριάχρονο παιδί, που μέχρι πρότινος απασχολιόταν μ’ ευχαρίστηση με τα μαθήματά του και τους φίλους του, μπορεί ξαφνικά να παρουσιάσει μια τρομακτική όρεξη για πονηρά περιοδικά. Μπορεί ν’ αρχίσει να μελετάει βιβλία των μεγάλων και να δείχνει περιέργεια για ταινίες που είναι ”ακατάλληλες για ανηλίκους”. Το παιδί βέβαια δεν είναι κατ’ ουδένα τρόπο μη φυσιολογικό μ’ αυτή του τη συμπεριφορά.
Ο γονιός θα μας ρωτήσει τότε: ”Τι να κάνω εγώ μ’αυτό;”
Να είστε σίγουροι για τον εαυτό σας και για την κατάσταση. Να θεωρείτε το παιδί σας ως ένα ολοκληρωμένο άτομο. Η σεξουαλική του περιέργεια δεν μπορεί να υπερσκελίσει κάθε τι άλλο στη ζωή του κι αν φαίνεται να μην χάνει την επαφή του με τους φίλους του και με τις άλλες δραστηριότητές του, δεν υπάρχει λόγος ν’ ανησυχείτε.
Σε κάθε περιστατικό μπορείτε να επωφεληθείτε από την περιέργειά του, δίνοντας του την πληροφορία που χρειάζεται, όσο το δυνατόν λεπτομερέστερα. Μη φοβηθείτε ν’αναφέρετε και τη βίαια και τραγική πλευρά της ζωής. Τις αλήθειες αυτές δεν μπορείτε να τις κρύβετε από το παιδί για πάντα και ακούγοντας ή διαβάζοντας γύρω απ’αυτές θα βοηθηθεί να επεξεργασθεί σε κάποιο βαθμό, στη φαντασία του, την επιθετικότητα και την ανταρσία που νιώθει μέσα του.