Οι γονείς μου, οι γονείς σου, οι γονείς μας. Πώς να βάλετε όρια στην οικογένειά σας;

Ένα από τα πιο βασικά συστατικά στην επιτυχία κάθε σχέσης είναι η τοποθέτηση ξεκάθαρων ορίων. Όταν μάλιστα μιλάμε για όρια αναφερόμαστε στις φιλικές, τις επαγγελματικές αλλά και τις οικογενειακές σχέσεις. Το πρόβλημα συνήθως εντοπίζεται όταν ως ενήλικας καλείστε να δημιουργήσετε τη δική σας οικογένεια με αποτέλεσμα να πρέπει να χτίσετε τον δικό σας προσωπικό χώρο τόσο σε φυσικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο.

Κάτι που βλέπουμε συχνά είναι ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα επειδή οι γονείς τους δεν έχουν αντιληφθεί τη νέα πραγματικότητα στη ζωή τους. Πώς βάζουμε λοιπόν όρια στους γονείς μας, πώς μπαίνουν τα όρια στους γονείς του/της συντρόφου αλλά και τι πρέπει να κάνουμε εμείς ως γονείς.

Η αλήθεια είναι πως το θέμα των ορίων είναι καλό να ξεκινάει από μικρή ηλικία. Η αρχή είναι καλό να γίνεται από τα παιδικά χρόνια με τους ενήλικες να μαθαίνουν στα μικρά τους πότε πρέπει να λένε όχι, πότε να είναι ξεκάθαροι στα θέλω τους και πώς να διεκδικούν τον χώρο τους. Αν αυτό γίνει σωστά τότε τα συγκεκριμένα παιδιά ως ενήλικες και μετέπειτα ως γονείς θα μάθουν να σέβονται την ατομικότητα και να προσαρμόζονται σε νέα δεδομένα.

Επειδή όμως πολλοί από τους νυν ενήλικες δεν έμαθαν τη σημαντικότητα των ορίων σε μικρή ηλικία, γι’αυτό στο σήμερα βλέπουμε πολλά ζευγάρια να αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα. Όλα ξεκινούν όταν κάποιος άνθρωπος αποφασίζει να δημιουργήσει μια σχέση ή να φτιάξει τη δική του οικογένεια.

Στην ελληνική οικογένεια παρατηρούνται συχνά οι παρεμβολές. Γονείς που δεν έχουν αντιληφθεί πλήρως ότι το παιδί τους είναι ένας ενήλικας άνθρωπος και προσπαθούν, σε πολλές περιπτώσεις άθελά τους, να εισβάλουν στη νέα του πραγματικότητα. Τέτοιες συμπεριφορές συναντώνται σε πολλές περιπτώσεις με τη μορφή «συμβουλών», με την έλλειψη κατανοήσης του προσωπικού χώρου (για παράδειγμα γονείς που έχουν στην κατοχή τους τα κλειδιά του σπιτιού των παιδιών τους και εισβάλλουν χωρίς προειδοποίηση), με την επίπληξη σε θέματα επιλογών που παίρνει το παιδί τους με τον – την σύντροφό του.

Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις βλέπουμε γονείς να επεμβαίνουν στο μεγάλωμα των εγγονών τους, αγνοώντας μάλιστα τα όρια που προσπαθούν να θέσουν τα παιδιά τους. Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι φορές που βλέπουμε να δημιουργείται ένας «πόλεμος» που αφορά την επιλογή του/της συζύγου. Όλα αυτά όπως προαναφέραμε θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι συγκεκριμένοι ενήλικες κατανοούσαν τη δυναμική των ορίων σε νεαρότερη ηλικία.

Τι κάνουμε όμως σε αυτές τις περιπτώσεις;

Αρχικά είναι σημαντικό ένα ζευγάρι να καταστήσει κατανοητό στους γονείς του ότι τα όσα συμβαίνουν μέσα στο σπίτι τους αφορούν τους ίδιους και μόνο!

Είναι βοηθητικό να τους εξηγήσουν πως αντιλαμβάνονται τις καλές προθέσεις τους και την αγάπη που τρέφουν για τους ίδιους, αλλά να τους τονίσουν πως με την παρεμβατικότητά τους δυσχαιρένουν την καθημερινότητά τους.

Αν παρατηρήσουν ότι η ώριμη κουβέντα δεν βοηθάει πρέπει να προβούν σε πιο δυναμικές κινήσεις, όπως το να θέσουν συγκεκριμένες ώρες επικοινωνίας ή συναντήσεων με τα μέλη της οικογένειας.

Αρχή όλων είναι η σωστή επικοινωνία για τον λόγο αυτό οι σύντροφοι-σύζυγοι πρέπει να μιλούν για τα όσα τους ενοχλούν ακόμα κι αν αυτά έχουν να κάνουν με τις οικογένειές τους.

Σημαντικό είναι να βάλετε όρια εσείς στους γονείς σας και να μην κληθεί να αναλάβει αυτόν τον ρόλο ο-η σύντροφός σας.