Πώς θα μάθει το παιδί να χάνει και να κερδίζει με χαμόγελο;

Όμως όλοι εσείς, οι γονείς, θέλετε τα παιδιά σας να ξέρουν να κερδίζουν και να χάνουν. Θέλετε να προσπαθούν, να βάζουν τα δυνατά τους σε κάθε αγώνα της ζωής, αλλά να δέχονται το αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι αυτό. Θέλετε να είναι πρωταθλητές τόσο των γηπέδων όσο και των ονείρων τους κι επιμένετε να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, αφού πιστεύετε πως η ευγενική άμιλλα που καλλιεργείται στα γήπεδα βρίσκει εφαρμογή και στην καθημερινότητα.

Καμιά φορά όμως χάνεται το μέτρο και ο σκοπός γίνεται αυτοσκοπός, αφού σε όλα τα παιδιά αρέσει να κερδίζουν, να έχουν υψηλή βαθμολογία στο σχολείο, να παίζουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, να είναι πρώτοι στη γραμμή και να δέχονται επαίνους. Όμως, τις περισσότερες φορές, τα παιδιά δεν βγαίνουν κερδισμένα αφού τα λάθη και οι ήττες… προηγούνται κατά πολύ. Πότε-πότε ο δάσκαλος ή ο προπονητής βραβεύει κάποιο παιδί για την προσπάθειά του. Όμως είναι ελάχιστες οι φορές που το βραβείο το κερδίζει ένας χαμένος! Και δυστυχώς, τα παιδιά που χάνουν δυσκολεύονται να αποδεχτούν την ήττα τους…

Οι πρωταθλητές των γηπέδων και της ζωής ακολουθούν κάποιους κανόνες. Μπορείτε αυτούς τους κανόνες να τους μάθετε στο πααιδί σας είτε δίνοντας εσείς πρώτοι το καλό παράδειγμα για μίμηση, είτε με συζήτηση που θα βασίζεται στην αποδοχή των απόψεων του παιδιού, ώστε ο διάλογος να έχει αποτέλεσμα ανεξάρτητα από την ηλικία του παιδιού.

• Να του λέτε πάντα πως αξία έχει η συμμετοχή και όχι το αποτέλεσμα ενός αγώνα
• Αναφέρετε παραδείγματα φίλων και γνωστών που έχασαν μια μάχη αλλά κέρδισαν τον πόλεμο. Ίσως κάτι τέτοιο να έχει συμβεί και στη δική σας ζωή.
• Αναφέρετε τις αντιδράσεις του κοινού όταν κάποιος αθλητής χάνει και δεν συμπεριφέρεται σωστά.
• Προσπαθήστε να κάνετε το παιδί σας να βρει τη χαρά που υπάρχει σε κάθε αγώνισμα ώστε να εστιασεί εκεί την προσοχή του και όχι στο τελικό σκορ.
• Ενθαρρύνετε τις φιλίες που καλλιεργούνται στα γήπεδα. Καλέστε τους συμπαίκτες του παιδιού σας στο σπίτι ώστε να δεθούν ως ομάδα και να μάθουν να συμπαραστέκονται ο ένας στον άλλον. Φυσικά αυτό θα γίνει χάρη στον προπονητή, όμως δεν χάνετε τίποτα να προσπαθήσετε κι εσείς λιγάκι.
• Εάν δείτε πως το παιδί βιώνει ένταση ή άγχος λόγω της ενασχόλησής του με τον πρωταθλητισμό, ξανασκεφτείτε τις επιλογές του. Ίσως θα έπρεπε να ασχοληθεί πιο χαλαρά με τον αθλητισμό, σε επίπεδο δηλαδή ερασιτεχνικό και όχι επαγγελματικό.
• Εάν το παιδί δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και τις ικανότητές του, δώστε του πρωτοβουλίες, αφήστε του επιλογές, βοηθήστε το να αναλάβει κάποιες υπευθυνότητες, επιβραβεύετε κάθε του προσπάθεια ώστε να καταλάβει πως όταν προσπαθεί τα καταφέρνει μια χαρά!
• Προσπαθήστε να είστε κι εσείς στο σπίτι ”καλοί πρωταθλητές”. Μην δείχνετε απογοήτευση κάθε φορά που κάτι δεν πάει καλά στον επαγγελματικό σας χώρο, μην εκνευρίζεστε και φωνάζετε χωρίς λόγο, μην αγχώνεστε επειδή οι δρόμοι είναι γεμάτοι αυτοκίνητα… Δείτε τα πράγματα από την αισιόδοξη πλευρά τους και προσπαθήστε για το καλύτερο.