Στην εφηβεία τα ερωτηματικά της έφηβης

Οι απορίες που έχουν οι κοπέλες είναι πολλές και είναι σχετικές τόσο με τον ψυχικό τους κόσμο όσο και με τη δυνατότητά τους να γίνουν μητέρες. Φυσικά, οι σχέσεις τους με τα αγόρια τις προβληματίζουν αρκετά…

 

     Τα όμορφα, μικρά κοριτσάκια με τις κορδέλες στα μαλλιά και τα ροζ μάγουλα, μεταμορφώνονται σιγά, σιγά, σε κοπέλες. Η διάπλαση του σώματος, η συμπεριφορά και οι ιδέες τους πλησιάζουν πολύ αυτές των νεαρών γυναικών καθώς οι έφηβες βιάζονται να πάρουν τη θέση τους στη ζωή.

Είναι αλήθεια πως η εφηβεία στα κορίτσια ξεκινά γρηγορότερα από ότι στα αγόρια και είναι αλήθεια πως ωριμάζουν και αναλαμβάνουν ευθύνες, ευκολότερα και πιο πρόθυμα από ότι το άλλο φύλο. Σε αυτό συντείνει αφενός η έναρξη της έμμηνου ρύσης που καθορίζει την εξέλιξη της εφηβείας και αφετέρου η δυνατότητα της μητρότητας αλλά και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του γυναικείου φύλου. Ωστόσο, η εφηβεία επιδρά διαφορετικά σε κάθε κοπέλα, ανάλογα με το χαρακτήρα, την προσωπικότητα αλλά και τις σχέσεις της με τους γονείς της και τους ανθρώπους του περιβάλλοντος της. Έτσι, δεν μπορούμε να πούμε πως οι έφηβες έχουν λιγότερες απορίες ή προβληματισμούς από ότι τα αγόρια. Έχουν τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες αγωνίες και κάνουν τις ίδιες σκέψεις. Απλώς, όλα συμβαίνουν από μια άλλη οπτική γωνία και ίσως όλα έχουν άλλη διάσταση ενώ διαφορετικές είναι οι αντιδράσεις τους. Οι κοπέλες είναι πιο ήσυχες, πιο ήρεμες και πιο ήπιες. Έτσι, δεν αντιδρούν φωνάζοντας ή κλείνοντας με ορμή την πόρτα. Προτιμούν να σκέφτονται περισσότερο αυτό που τις προβληματίζει, να το αναλύουν και να το συζητούν με τη μητέρα ή τις φίλες τους. Π αυτό επικρατεί η άποψη πως η εφηβεία είναι ευκολότερη στις κοπέλες. Αυτό δεν είναι σωστό. Το μόνο που διαφέρει είναι η αντίδραση και όχι η ουσία. Εάν, λοιπόν, η κόρη σας είναι στην εφηβεία, μη θεωρήσετε πως δεν προβληματίζεται ή δεν περνά δύσκολη περίοδο. Πλησιάστε την, αγκαλιάστε την και βοηθήστε την να εκφράσει τις αγωνίες της αλλά και τις κρυφές της σκέψεις. Παροτρύνετε το διάλογο ή προκα-λέστε εσείς τη συζήτηση για θέματα που είστε βέβαιοι πως την απασχολούν.

1. Γιατί η μητέρα μου γκρινιάζει;

Οι κοπέλες είναι, συνήθως, αποδέκτες της μητρικής γκρίνιας. Η μητέρα γκρινιάζει για τη σχολική μελέτη, για τον τρόπο που ντύνονται, για θέματα ομορφιάς όπως είναι το μακιγιάζ, το χτένισμα των μαλλιών, η επιλογή των αξεσουάρ αλλά και για τις εξόδους που είναι το μεγάλο θέμα και η συνήθης διαφορά μεταξύ τους. Κάθε κοπέλα αντιδρά διαφορετικά στη μητρική γκρίνια. Άλλη αδιαφορεί και καταφέρνει, τελικά, να κάνει αυτό που θέλει. Άλλη επηρεάζεται, αποδέχεται τη γνώμη της μητέρας και υπακούει αλλά μέσα της διαφωνεί και αποφασίζει πως όταν μεγαλώσει θα κάνει ό,τι θέλει. Άλλη φωνάζει προκαλώντας καυγά οπότε επικρατεί ο δυνατότερος ή αυτός που έχει περισσότερες αντοχές και άλλη στρέφεται στον πατέρα προκειμένου να γλυτώσει από τις αντιδράσεις της μητέρας που θεωρεί υπερβολικές ή άστοχες. Είναι αλήθεια πως σε κανέναν δεν αρέσει η γκρίνια. Μικροί και μεγάλοι την αποστρέφονται ενώ όλοι μας εναντιωνόμαστε όταν γινόμαστε αποδέκτες της, Ειδικά, όμως, οι έφηβες, βρίσκουν πως η γκρίνια δεν είναι μόνον ενοχλητική αλλά και καταπιεστική αφού αφορά θέματα που τις απασχολούν ή επιθυμίες τους. Όταν η έφηβη θέλει να φορέσει, για παράδειγμα, ένα μίνι, εφαρμοστό φόρεμα και η μητέρα της λέει πως είναι περισσότερο προκλητικό από ότι πρέπει, η κόρη θεωρεί πως η μητέρα της δεν την καταλαβαίνει. Γι’ αυτό η γκρίνια γίνεται ουσιαστικό θέμα και όχι παροδική, ανώδυνη ενόχληση. Γι’ αυτό, οποιαδήποτε διαφορά κι αν έχετε με την κόρη σας, μην γκρινιάζετε. Μιλήστε της ξεκάθαρα και ειλικρινά, αποδεχόμενοι το διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων.

2. Η έμμηνος ρύση είναι ίδια σε κάθε γυναίκα;

Κάθε νέα κοπέλα, από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η περίοδος, αναρωτιέται αν όσα νιώθει ή όσα συμβαίνουν στο σώμα της είναι κοινά για όλες τις γυναίκες, Η αλήθεια είναι πως η περίοδος διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Την περίοδο της εφηβείας, συνήθως, ο κύκλος είναι ακανόνιστος με αποτέλεσμα η έφηβη να μην μπορεί να είναι σίγουρη πότε θα έρθει ξανά, τον επόμενο μήνα. Πάντως αυτό το πρόβλημα είναι παροδικό αφού με το τέλος της εφηβείας η περίοδος αποκτά τον κανονικό, μόνιμο κύκλο της. Υπάρχουν γυναίκες συνήθως που πονούν ή αισθάνονται δυσφορία αυτές τις ημέρες και άλλες που δεν νιώθουν τίποτα. Πάντως, τα πιο συνηθισμένα φαινόμενα είναι να έχουν ερεθισμένο στήθος, πόνο στη μέση και δυσφορία ή πόνο στην κοιλιακή χώρα. Μετά την εφηβεία, ο περιοδικός κύκλος στις περισσότερες κοπέλες θαμονιμοποιηθεί αλλά και πάλι διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Σε άλλες είναι κάθε τριάντα ημέρες, σε άλλες κάθε είκοσι οχτώ, σε άλλες κάθε είκοσι τέσσερις και σε άλλες κάθε τριάντα πέντε ημέρες. Δεν υπάρχουν κανόνες ούτε μπορούμε να πούμε πως το ένα ή το άλλο είναι σωστό. Κάθε γυναίκα έχει το δικό της κύκλο που όμως μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες. Το άγχος, η λύπη, η χαρά, η αλλαγή περιβάλλοντος, κάποιο σημαντικό γεγονός μπορεί να επιδράσει στον οργανισμό της και να αλλοιώσει για μια φορά ή και περισσότερες το γυναικείο κύκλο. Τέλος, η έφηβη πρέπει να ξέρει πως ο περιοδικός κύκλος ελέγχεται από τον εγκέφαλο και από μια ορμόνη που ονομάζεται «ωοθυλακιοτρόπος» ορμόνη που επηρεάζει τις ωοθήκες και παράγει τα οιστρογόνα, την κλασική, γυναικεία ορμόνη.

3. Πώς θα βρω τις «επικίνδυνες» ημέρες;

Κάθε έφηβη, ακόμα και αν δεν έχει σεξουαλικές σχέσεις, θέλει να ξέρει ποιες και πότε είναι οι γόνιμες ημέρες. Τις έχει ακούσει, ξέρει πως πρόκειται για τις ημέρες που μπορεί να συλλάβει οπότε και να γίνει μητέρα και γι’ αυτό πλέκει ολόκληρους μύθους στο μυαλό της. Η γνώση του τι ακριβώς συμβαίνει στον οργανισμό της αυτές τις ημέρες, θα τη βοηθήσει πολύ να καταλάβει καλύτερα το γυναικείο σώμα και τις λειτουργίες του. Επίσης, μόλις αισθανθεί ώριμη και ολοκληρώσει τη σχέση με το αγόρι της, θα είναι καλύτερα πληροφορημένη ώστε να αποφύγει δύσκολες καταστάσεις. Τις ημέρες που μπορεί κάθε γυναίκα να γίνει μητέρα, οι ωοθήκες αναλαμ-βάνουν ένα πολύπλοκο έργο. Μόλις καταλάβουν πως ένα ωάριο έχει ωριμάσει, χρησιμοποιώντας τα οιστρογόνα, στέλνουν ανάλογο μήνυμα στον εγκέφαλο. Με δικές του οδηγίες το ωάριο βγαίνει από την ωοθήκη και πηγαίνει στη σάλπιγγα. Από τη στιγμή αυτή αρχίζουν οι γόνιμες ημέρες της γυναίκας που διαρκούν τέσσερις ημέρες, όσο δηλαδή χρειάζεται το ωάριο να πάει από την ωοθήκη στη σάλπιγγα. Εάν στη διαδρομή αυτή συναντηθεί με ένα σπερματο-ζωάριο, μπορεί να γονιμοποιηθεί. Γι’ αυτό, αυτές οι ημέρες αποκαλούνται γόνιμες. Εάν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, πεθαίνει ενώ μετά από δέκα ή περισσότερες ημέρες αρχίζει η περίοδος. Οι γόνιμες ημέρες διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα ακολουθώντας την έμμηνο ρύση. Π αυτό, για να βρει μια γυναίκα τις γόνιμες ημέρες, πρέπει να έχει σταθερό κύκλο. Πάντως, συνήθως, οι γόνιμες ημέρες ξεκινούν δεκατέσσερις ημέρες μετά την έναρξη της περιόδου. Εάν μια γυναίκα θέλει, για οποιοδήποτε λόγο, να είναι βέβαιη, θα πρέπει να συμβουλευτεί το γυναικολόγο της και να χρησιμοποιήσει και άλλους τρόπους, εκτός από το μέτρημα των ημερών, όπως είναι η θερμομέτρηση του κόλπου.

4.Γιατί ντρέπομαι όταν έχω περίοδο;

Όλες οι έφηβες ντρέπονται, αισθάνονται άσχημα τις ημέρες της περιόδου. Το αναφέρουν μόνο στη μητέρα τους – και αυτό όχι πάντα – και δε θέλουν να το ξέρει κανένας άλλος, ούτε ο πατέρας τους και, ειδικότερα, ούτε οι αδερφοί τους, μικρότεροι ή μεγαλύτεροι. Ο λόγος που οι κοπέλες ντρέπονται είναι, συνήθως, διότι συνδέουν το γε-γονός με τη σεξουαλικότητα, με τη δυνατότητά τους να γίνουν μητέρες αλλά και με την άποψη που έχουν πως τώρα που έχουν περίοδο μπορούν να κάνουν σεξ. Επίσης, αισθάνονται άβολα καθώς πρέπει να έχουν μαζί τους σερβιέτες, χρησιμοποιούν περισσότερη ώρα την τουαλέτα και φοβούνται μήπως λερωθούν με αποτέλεσμα να φανεί κάτι. Πρόκειται για φυσιολογικές φοβίες που λίγες κοπέλες αποφεύγουν. Η μόνη λύση είναι ο χρόνος. Προς το τέλος της εφηβείας και μόλις συνειδητοποιήσουν πως πρόκειται για κάτι απόλυτα φυσιολογικό που μάλιστα μπορεί να τους προσφέρει τη μεγάλη χαρά της μητρότητας, οι φοβίες και οι ντροπές θα εξαφανιστούν. Ωστόσο, υπάρχουν και οι κοπέλες που καμαρώνουν για την έμμηνο ρύση και δεν ντρέπονται να μιλήσουν γι’ αυτό στις φίλες ή την οικογένειά τους. Στις περιπτώσεις αυτές, συνήθως, έχει προηγηθεί πολλές φορές σχετική συζήτηση με τη μητέρα που έχει λύσει κάθε απορία της έφηβης και την έχει βοηθήσει να ξεπεράσει τα όποια αρνητικά συναισθήματα μπορεί να νιώσει.

5.Σκέφτομαι συνέχεια τα αγόρια. Είναι κακό;

Είναι αλήθεια πως η σκέψη των νέων εφήβων είναι συχνά απορροφημένη από τα αγόρια. Κοιτούν τα αγόρια με εξεταστικό, κριτικό μάτι ώστε να δουν εάν μπορεί να καλύψει τις προσδοκίες τους. Βρίσκουν κάποιον που τους αρέσει αλλά σύντομα αλλάζουν γνώμη και στρέφονται στον επόμενο. Ονειρεύονται την ημέρα που θα ερωτευτούν και φαντασιώνονται τον άντρα που θα πραγματοποιήσει τις απόκρυφες επιθυμίες τους. Ανοίγουν ένα βιβλίο για να μελετήσουν και σύντομα ξεχνούν τις λέξεις και σκέφτονται το αγόρι που μένει στο διπλανό σπίτι, που εργάζεται στην πιτσαρία ή κάθεται στο μπροστινό θρανίο. Κάποιες στιγμές, όμως, αναρωτιούνται αν όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Μήπως είμαι ονειροπαρμένη ή φαντασιόπληκτη; Μήπως έχω μανία με τα αγόρια; σκέφτονται και προβληματίζονται. Οι έφηβες δεν είναι ούτε φαντασιόπληκτες ούτε ονειροπαρμένες. Όλες οι παραπάνω σκέψεις είναι απόλυτα φυσιολογικές καθώς η έλξη για το αντίθετο φύλο ξεκινά πολύ νωρίς, με την έναρξη της περιόδου ή και νωρίτερα. Θέλουν να αρέσουν όπως θέλουν και να έλκονται. Πρόκειται για το αρχαιότερο και ομορφότερο παιχνίδι του έρωτα καθώς αυτά τα χρόνια δρουν εισαγωγικά, προσφέροντας στις νέες κοπέλες πολύτιμες εμπειρίες και γνώσεις που θα τους φανούν πολύ χρήσιμες λίγα χρόνια αργότερα.

6. Φοβάμαι την πρώτη φορά!

Η πρώτη σεξουαλική συνεύρεση της κοπέλας συνοδεύεται με πολλούς μύθους, ιστορίες, αλήθειες και ψέματα. Όλες οι κοπέλες έχουν ακούσει πως η πρώτη φορά που θα κάνουν σεξ θα είναι καθοριστική για την υπόλοιπη σεξουα-λική τους ζωή, πως θα τους μείνει αλησμόνητη, πως δε θα ξεχάσουν ποτέ το πρώτο τους ταίρι αλλά και πως θα πονέσουν, λίγο ή πολύ και θα δουν αίμα να τρέχει στο σεντόνι… Όλα αυτά τους προκαλούν φόβο για την πρώτη φορά με αποτέλεσμα, μόλις έρθει η στιγμή, να νιώθουν τρακ αλλά και αγωνία. Ίσως να τις βοηθούσε η γνώση πως η πρώτη φορά είναι δύσκολη και για τα αγόρια αφού και αυτά νιώθουν τρακ και αγωνία. Πρόκειται, λοιπόν, για κοινό πρόβλημα και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουν. Ο μόνος τρόπος για να μειωθεί αυτός ο φόβος και το τρακ, είναι η συζήτηση. Η κοπέλα πρέπει να ξέρει πως είναι πιθανό να πονέσει λίγο αφού σπάει ο παρθενικός υμένας. Είναι, επίσης, πιθανό να δει λίγες σταγόνες αίματος που οφείλονται στον υμένα. Ωστόσο, όλα αυτά εξαρτώνται από τον ερωτικό σύντροφο. Εάν φερθεί σωστά, είναι ευγενικός και τρυφερός, ο πόνος μπορεί να είναι τόσο λίγος που να μη γίνει αντιληπτός. Επίσης, εάν δει αίμα, δεν υπάρχει λόγος ούτε να στενοχωρηθεί ούτε να νιώσει άσχημα. Πρόκειται για κάτι απόλυτα φυσιολογικό και γνωστό σε όλους. Υπάρχουν κοπέλες – πάντως όχι οι περισσότερες – που, πράγματι, σημαδεύτηκαν από αυτή την πρώτη εμπειρία. Εάν ήταν καλή, τη θυμούνται πάντα με νοσταλγία και γλυκύτητα. Εάν όχι, οι κακές αναμνήσεις θα μειωθούν με το χρόνο ενώ ο επόμενος, καλός εραστής θα δημιουργήσει νέες, καλύτερες. Πάντως, πολλές κοπέλες μένουν αδιάφορες την πρώτη φορά καταρρίπτοντας τους μύθους. Είναι τόσο το άγχος και η αγωνία τους που δεν μπορούν να νιώσουν ούτε ηδονή ούτε ευχαρίστηση. Το εκλαμβάνουν σαν μια εμπειρία ενώ περιμένουν την επόμενη φορά για να αισθανθούν όλα όσα έχουν ακούσει ή διαβάσει πως μια γυναίκα νιώθει όταν κάνει έρωτα.

Πάντως, το πιο σημαντικό για κάθε κοπέλα είναι να συνειδητοποιήσει πως η πρώτη φορά πρέπει να γίνει όποτε αυτή το θελήσει και νιώσει ώριμη και έτοιμη να το βιώσει. Να μην επιτρέψει σε κανέναν να την επηρεάσει και να μην αφήσει στο αγόρι της να της επιβάλει τη θέλησή του με τη λογική πως εάν δεν κάνουμε μαζί έρωτα, εγώ θα πάω με κάποια άλλη. Εάν το αγόρι της είναι πράγματι ερωτευμένο μαζί της, θα περιμένει τη δική της απόφαση και αυτό κάθε κοπέλα πρέπει να το θυμάται.

7. Μου αρέσουν οι μεγαλύτεροι. Γιατί;

Πολλές κοπέλες έλκονται από μεγαλύτερους άντρες, άντρες που τις περνούν κατά δέκα ή και είκοσι χρόνια. Πρόκειται για μια έλξη που οφείλεται στον πατέρα αλλά έχει δυο αιτίες:

– Όταν ο πατέρας είναι απών. Εάν ο πατέρας δεν υπάρχει στο σπίτι για οποιοδήποτε λόγο, τότε η έφηβη τον αναζητά στο πρόσωπό του συντρόφου της. Αναζητά τη στοργή, την τρυφερότητα, την ωριμότητα και το αίσθημα της ασφά-λειας που δεν της προσφέρεται στο σπίτι. Έτσι, είναι λογικό να κατα-λήξει σε κάποιον σύντροφο πολύ μεγαλύτερο της αφού σπάνια συνα-ντάμε όλα τα παραπάνω σε νεαρούς άντρες. Επίσης, ρόλο παίζει και η εμφάνιση του άντρα. Εάν υπήρχε πατέρας, θα ήταν γκριζομάλλης. Έτσι, η κοπέλα αναζητά τους γκρίζους κροτάφους που βρίσκει γοητευ-τικούς και ακαταμάχητους.

– Ο πατέρας – είδωλο. Πολλές φορές ο πατέρας μεταμορφώνεται σε ίνδαλμα. Εάν είναι καλός και τρυφερός με την κόρη του, εάν δείχνει κατανόηση στα προβλήματά της, εάν στέκεται κοντά της όπως αυτή θέλει και εάν έχει επάγγελμα ή άλλες δραστηριότητες που η κόρη θαυμάζει, τότε εύκολα μετατρέπεται σε είδωλο ή ίνδαλμα. Ο νεανικός έρωτας που νιώθει κάθε έφηβη για τον πατέρα της είναι έντονος και ψάχνει διεξόδους. Καλύτερη διέξοδος, λοιπόν, είναι να ψάχνει να βρει σύντροφο που να μοιάζει στον πατέρα, άρα, κάποιον ενήλικα, ώριμο άνθρωπο ο οποίος της δίνει πολλές αφορμές για θαυμασμό, σεβασμό και έρωτα. Οποιαδήποτε περίπτωση από τις δυο κι αν ισχύει, η κοπέλα πρέπει να ξέρει πως οι προτιμήσεις της δε βλάπτουν κανέναν αρκεί οι επιλογές της να είναι σωστές. Αυτός δηλαδή ο «ώριμος» κύριος να έχει κατανόηση, να την ερωτευτεί και να μην την χρησιμοποιεί για να νεάζει ή για να λύσει άλλα, δικά του αδιέξοδα. Εάν αυτό ισχύει, η κοπέλα θα πληγωθεί. Εάν όμως όχι, τότε κάποια στιγμή θα απαγκιστρωθεί από αυτή τη σχέση αφού θα καταλάβει πως τα νιάτα, η ζωντάνια και το κέφι τους είναι αναντικατάστατα. Πάντως, πολλές είναι οι κοπέλες που ερωτεύτηκαν, για πρώτη τους φορά, κάποιον πολύ μεγαλύτερο τους χωρίς όμως να προχωρήσει αυτός ο έρωτας σε σχέση αλλά να παραμείνει πλατωνικός, στη σφαίρα του ονείρου και των φαντασιώσεων. Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο νεανικός έρωτας των μαθητριών για τον γοητευτικό καθηγητή τους ή το φίλο του πατέρα που έρχεται συχνά σπίτι και γίνεται εύκολος στόχος. Αυτός ο έρωτας δεν έχει διάρκεια. Παύει να ισχύει ; μόλις έρθει κάποιος άλλος υπαρκτός και απόλυτα πραγματικός.

8. Ζηλεύω! Πειράζει;

Οι περισσότερες νέες κοπέλες ζηλεύουν. Ζηλεύουν το αγόρι τους, ζηλεύουν τις φίλες τους καθώς θέλουν να έχουν ή να κάνουν ό,τι κι αυτές… Η ζήλια που απευθύνεται στις φίλες, οφείλεται στην επιθυμία τους να ανήκουν να νιώθουν πως είναι ίδιες με αυτές. Εάν η φίλη έχει μια κόκκινη τσάντα, θέλουν να αγοράσουν κι αυτές μια ίδια. Όταν την κρατούν αισθάνονται όμορφα διότι πιστεύουν πως κάθε νέα κοπέλα πρέπει να έχει μια κόκκινη τσάντα. Ωστόσο, εκτός από την επιθυμία τους να είναι όπως οι συνομήλικές τους, ρόλο παίζει και ο χαρακτήρας τους. Εάν είναι εκ φύσεως ζηλιάρες, το αίσθημα αυτό θα διατηρηθεί. Εάν όχι, με το τέλος της εφηβείας η διάθεση για μίμηση θα πάψει να υπάρχει και τη θέση της θα πάρει η ξεχωριστή προσωπικότητα που έχει κάθε γυναίκα.

Η ζήλια για το αγόρι προκαλείται από την αγάπη. Ελάχιστοι άνθρωποι και, κυρίως, ελάχιστες γυναίκες έχουν ξεφύγει από αυτό το συναίσθημα. Φοβούνται την ώρα που θα έρθει η λήξη της σχέσης, φοβούνται την απιστία, φοβούνται τη σύγκριση. Κάθε φορά που μια άλλη κοπέλα πλησιάζει τον αγαπημένο τους, σκέφτονται πως είναι ομορφότερη από τις ίδιες, πιο ελκυστική ή πιο γοητευτική. Τη στιγμή που μια κοπέλα ζηλεύει, η καρδιά της χτυπά έντονα, οι σκέψεις της τρέχουν γρήγορα, η φαντασία είναι σε έξαψη ενώ η συμπεριφορά αλλοιώ-νεται. Φυσικά, πρόκειται για συμπτώματα που αποτελούν τη σωματική έκφραση της ζήλιας και γι’ αυτό ονομάζονται ψυχοσωματικά φαινόμενα. Εάν η ζήλια δεν είναι έντονη, τότε δε βλάπτει. Αντίθετα, μπορεί να κολακεύει το αγόρι που νιώθει πως το αγαπούν και τη φίλη που νιώθει πως παραδειγματίζει τη φίλη της. Εάν όμως έχει άλλες διαστάσεις, τότε γίνεται ενοχλητική και έχει άσχημα αποτελέσματα αφού πραγματοποιούνται όλες οι αρνητικές φαντασιώσεις. Το αγόρι, δηλαδή, σταματά τη σχέση και η φίλη βρίσκει άλλη… κολλητή. Συνήθως, πάντως, η παθολογική ζήλια έχει βαθύτερα αίτια και τη βιώνουν άτομα, άσχετα από το φύλο τους, που δεν αισθάνονται αυτοεκτίμηση και αυτοσε-βασμό, που αδικούν τον εαυτό τους ή δεν έχουν καταφέρει ακόμα να πραγματο-ποιήσουν κάποιο στόχο ή κάποιο όνειρό τους.

9. Έχω αγωνία για το στήθος μου. Θα γίνει ωραίο;

Το στήθος κάθε κοπέλας αρχίζει να φουσκώνει με την έναρξη της έμμηνου ρύσης και χάρη στα οιστρογόνα που είναι υπεύθυνα για τη διαμόρφωση του γυναικείου σώματος. Οι περισσότερες όμως κοπέλες αδημονούν να το δουν να διαμορφώνεται και να γίνεται σαν το στήθος της μαμάς ή της αγαπημένης τους ηθοποιού! Αναρωτιούνται αν θα αποκτήσουν το στήθος των ονείρων τους, εάν θα είναι πλούσιο και στητό, σύμφωνο με τα πρότυπα που προβάλλονται τόσο στην τηλεόραση όσο και από τον περιοδικό τύπο. Είναι αλήθεια πως οι επιρροές που δέχονται είναι πολλές και, καμιά φορά, μπορεί να γίνουν καταστροφικές. Επειδή βλέπουν πως όλες οι ωραίες γυναίκες είναι επιτυχημένες, νομίζουν πως για να επιτύχουν πρέπει να διαθέτουν τέλεια σιλουέτα και άψογο μπούστο. Ξεχνούν πως υπάρχουν χιλιάδες ευτυχισμένες ή πετυχημένες γυναίκες που δεν είναι όμορφες. Απλά, αυτές δεν τις φωτογραφίζουν και δεν τις προβάλουν τα μέσα ενημέρωσης! Είναι λογικό επόμενο, λοιπόν, να αδημονούν και να ενδιαφέροντα για το στήθος τους. Θα πρέπει όμως να ξέρουν πως η τελική του διαμόρφωση αργεί ακόμα καθώς το στήθος μεγαλώνει ανάλογα με το σώμα τους. Επίσης, θα πρέπει να θυμούνται πως καλό είναι να έχουμε ωραία εμφάνιση όμως αυτή δεν είναι αυτοσκοπός ούτε αρκετή για να μας οδηγήσει στα όνειρά μας.

10. Χωρίσαμε νιώθω απαρηγόρητη.

Η πρώτη φορά που η κοπέλα θα βιώσει ένα χωρισμό είναι, πράγματι, δύσκολη. Έστω κι αν επρόκειτο για έναν αθώο έρωτα ή για μια περαστική αγάπη, την ώρα που θα ακούσει τις γνωστές κουβέντες, θα πληγωθεί πολύ. Θα νιώθει απογοήτευση και πόνο. Θα θέλει να κλαίει συνεχώς ενώ θα πιστεύει πως δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσει όσα νιώθει αυτή τη στιγμή ή να ξεχάσει το συγκεκριμένο αγόρι. Όλα αυτά είναι απόλυτα φυσιολογικά και μέρος του παιχνιδιού του έρωτα και της αγάπης. Φυσικά, ό,τι κι αν ακούσει αυτή η κοπέλα τη συγκεκριμένη στιγμή, δεν πρόκειται να τη βοηθήσουν. Οπωσδήποτε, όμως, θα χρειαζόταν έναν ώμο να ακουμπήσει και να κλάψει και ο ώμος αυτός θα μπορούσε να ήταν της μητέρας. Με την εμπειρία της και την αγάπη για την κόρη της, θα της δώσει να καταλάβει πως τώρα πονά αλλά ο πόνος αυτός θα ξεπεραστεί εάν δώσει στον εαυτό της το χρόνο που χρειάζεται και την ευκαιρία να περάσει όμορφες στιγμές με την παρέα της, τους φίλους και τις φίλες της.

 

Αυτές είναι λοιπόν κάποιες από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις των κοριτσιών στην εφηβεία που εκτός από τις απαντήσεις από τους γονείς κυρίως χρειάζονται υπομονή και αγάπη από αυτούς.