Η κατασκήνωση ωφελεί διπλά

     Μια καλή λύση, που έχει και επιπλέον πλεονεκτήματα, είναι η κατασκήνωση. Οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις με την απάνθρωπη δομή, καταδίκασαν τα παιδιά να μη ζουν την παιδική τους ηλικία. Και όταν κάποια μέρα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα παιδιά της πόλης αρρωσταίνουν ευκολότερα από ότι τα παιδιά της υπαίθρου από νευρώσεις και αδενοπάθειες, ήταν πολύ αργά για να διορθωθεί το κακό. Τα γιγάντια κτίσματα είχαν πια κυριαρχήσει πάνω στο χώρο.

Ζωντανό παράδειγμα η πρωτεύουσά μας. Οι πανύψηλες πολυκατοικίες που ορθώθηκαν ξαφνικά σε στενούς και ανήλιαγους δρόμους όχι μόνο ασχήμυναν την πόλη μας, αλλά έφραξαν το δρόμο στον ήλιο, το φως και τον αέρα! Οι κατοικίες δεν είναι πια φωτεινές και χαρούμενες.

Παιδιά που πιέζονται και στερούνται

Έτσι, τα παιδιά καταδικάζονται να ζουν όλο το χρόνο σε διαμερίσματα- κλουβιά- που άπειρες φορές δε βλέπει καθόλου ο ήλιος, ο μεγάλος φίλος τους, που κοντά σε όλα τα άλλα, τα προφυλάσσει και από πολλές ασθένειες. Αλλά δε μπορούν ούτε να κινούνται ελεύθερα μέσα σε αυτά τα στενόχωρα κουτιά, που λέγονται διαμερίσματα. Πώς να μη γίνουν τα παιδιά νευρωσικά, ανυπάκουα, δύστροπα;

     Και στη συνέχεια έρχονται οι κανονισμοί της πολυκατοικίας, που απαγορεύουν τους θορύβους. Δίκαιη βέβαια η απαγόρευση, αφού κατοχυρώνεται η κοινή ησυχία. Αλλά να που όλες αυτές οι απαγορεύσεις και οι καταπιέσεις καταλήγουν πάντα σε βάρος του παιδιού. Πώς να μη νιώθει λοιπόν καταπιεσμένο, όταν σε κάθε του βήμα εμποδίζεται να διοχετεύσει στο παιχνίδι την έμφυτη ζωτικότητά του; Όταν κάθε του κίνηση, μέσα στο διαμέρισμα της πολυκατοικίας, παρακολουθείται από ένα αυστηρό «μη» των μεγάλων;

Δε θα έπρεπε, βέβαια, να ξεχάσουμε και τα παιδιά της ελληνικής επαρχίας, για τα οποία το ίδιο άσχημες, αλλά από άλλες πλευρές, είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν.
Τα παιδιά αυτά έχουν εξασφαλίσει βέβαια τον καθαρό αέρα της υπαίθρου, αλλά, δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχουν παρά αυτόν.

Όλοι παραδέχονται ότι τα παιδιά εκεί μεγαλώνουν χωρίς τον εποικοδομητικό συντελεστή της φροντισμένης παιδείας και αγωγής και της κατάλληλης ψυχαγωγίας, με αποτέλεσμα,- κι ας μην ξεχνάμε το χαμηλό γενικά πολιτιστικό επίπεδο της υπαίθρου- να μειονεκτούν σωματικά και πνευματικά από τα παιδιά των πόλεων. Διάφορες δοκιμαστικές μετρήσεις που έγιναν στην Ευρώπη απέδειξαν ότι τα παιδιά της επαρχίας και ιδιαίτερα των μικρών χωριών υστερούν, κατά κανόνα, γνωστικά από τα παιδιά των πόλεων.